MÖ 400-350'de Epirus'un Moloss kabilesince basılan ilk sikkelerden biri.

 

MÖ 400-350'de Epirus'un Moloss kabilesince basılan ilk sikkelerden biri.

 hakkında. Gümüş teklif: Ağırlık: 0,96 g. Çapı: 11 mm. Sadece?

Ön Yüz: Sağda yatan Molosser köpeği.

Ters: Şimşek dik ve efsane M - OΛ, MOΛOΣΣION = MOLOSSION kısaltması.

Menşei: Berlin Eyalet Müzelerinin Münzkabinett'i (nümizmatik kabin).

Not: Molosser (eski Yunanca'da: Μολοσσός; Latince: Canis epiroticus), şu anda Güney Avrupa'da (yaklaşık MÖ VIII.Yüzyıl) Epirus Molossians (şimdiki Arnavutluk) halkı tarafından yaygın olarak soyu tükenmiş bir köpek ırkıydı. Akdeniz'i çevreleyen Avrupa bölgelerine yayılan tüm molossoid köpeklerin atası olduğuna inanılıyor. 

Tërbaçi'nin Köpeğinin Kısa Belgeseli

Molosser köpeğinin doğrudan hayatta kalan torunları şunlardır:

1. "Tërbaç çobanı", (Arnavutça: Qeni i Tërbaçit) aslen Tërbaç'tan bir dağ olan Acrocerauni Dağları'nın (veya Cerauni Dağları'nın) eteklerinde Arnavutluk'un güneybatısındaki Avlonya ilçesi, Himarë belediyesinde bir topluluk Arnavutluk ve Yunanistan sınırındaki Epirus aralığı. Tërbaç'ta sadece köpek ırklarını korumak için değil, aynı zamanda onu geliştirmek ve daha vahşi hale getirmek için, orospular genellikle dağ kurtlarıyla çiftleşti. Yavrular bile sadece en iyisini seçip 2 yaşına kadar bodrumlarda veya dağın mağaralarında karanlıkta kapalı tutuldular, bu yüzden onları besleyen efendileri dışında kimseyi tanımıyorlardı. Gerekli özelliklere sahip olmayan veya kusurları olan yavrular, "yavruların çayı" adı verilen bir derede kendilerini terk ettiler (Arnavutça: përroi i klyshëve / përroi i Kulishëve). Bu köpeklerin bir özelliği de çocuklara ve kadınlara saldırmamaları, birilerinin onlardan korktuğunu düşündüklerinde bile onlara saldırmazlar, onlara işerler. Ancak bu köpekler, sahiplerinin veya sürülerinin tehlikede olduğunu gördüklerinde canavar olurlar. Size iki ön ayağı göğsünüzde saldırır ve sizi yere düşürür ve efendilerinin izni olmadan ısırmazlar.

2. "İliryalı çoban", (Arnavutça: Deltari ilir / Qeni i Sharrit), aynı zamanda Ciarplanina'nın çoban köpeği olarak da bilinen, aslen Monti Šar'dan (Makedonca: Шар Планина); (Arnavutça: Malet ve Sharrit) Kosova ile Makedonya Cumhuriyeti'nin kuzeybatı kesimi arasındaki sınırda yer alan bir sıradağlar. Diğer torunları, İngiliz Mastiff, Saint Bernard köpeği, Rottweiler, Bullmastiff, Mastín napolitano vb.

Irkın sadık temsilinin British Museum'da sergilenen bir Roma heykeli olan "Jennings Dog" olduğuna inanılıyor; kopyalar ayrıca Floransa'daki Uffizi Galerisi'nde ve Vatikan Müzeleri'nin Pio-Clementino Müzesi'nde (Sala degli Animali) bulunur.

Cins, Orta Doğu'daki protohistorik çağda (Bereketli Hilal'de bulunan) seçilen büyük bir dağ köpeği olan "Molossoidler" in ırksal arketipinden çok eski zamanlarda ortaya çıkmıştır. Demir Çağı'nda ilk büyük medeniyetlerde (Asurlular, Babilliler, Hititler, Mısırlılar) bir savaş köpeği / saray olarak gelişen sürünün savunucusu. Molosser, Mezopotamya'dan Akdeniz'e yayıldı ve farklı yerel suşlardan kaynaklandı: belirli bir karakter tipiyle (güçlü, baskın, bölgesel ve insan ailesine karşı koruyucu) birleşmiş tüm köpekler, ancak iklimsel ve bölgesel çeşitlilik nedeniyle morfolojik varyasyonlarla.

Çok sayıda klasik kaynak, Miken Çağı'ndan beri Epirus bölgesinde (bugünkü Arnavutluk) yerleşmiş olan Molossianların eski kabilesinin (Yunanca Μολοσσοί, Molossoi) tarafından, Molossus türünden bir köpeğin kullanıldığına tanıklık etmektedir. sürüler ve "Molosso" adını alan savaş için. Yunan mitolojisinde Molossus, Epir'in Molossi kabilesine adını veren Andromache ve Neoptolemus'un (Aşil'in oğlu) oğlunun adıdır.

Epirota köpeği, Makedonyalılar aracılığıyla, Spartalılar tarafından takdir edilen canis laconicus'un daha saf av performanslarına kıyasla, koruyucu ve savaşçı nitelikleriyle kendisini ayırdığı Yunan kültür alanında yayıldı. Helenizmin başlangıcında filozof Aristoteles Historia animalium'unda (Fizik kitaplarının bir parçası) Molosser köpeğinden cesaretini ve fiziksel gücünü takdir ederek bahseder.

Molosser'in fiziksel-karakter özellikleri, şair Virgil'in onu tanımladığı gibi, Acrem Molossum'un ("Vahşi Molossus") cesaretini ve gücünü büyük ölçüde takdir eden Romalılar arasında bile geniş yayılımı garanti etti ve onu lükslerinin koruyucusu yaptı. Marco Porcio Catone tarafından De agri cultura'sında tavsiye edildiği gibi kötü adam. Virgil, Georgics'te, iki cinsin niteliklerini en üst düzeye çıkarmak için Canis laconicus yavrularıyla birlikte Molossian yavrularının yetiştirilmesini tavsiye etti ve böylece villaya yeterli bir fark garanti etti. hem hayvan hem de insan saldırganlarına karşı esa. Laconicus-Molossus çifti o kadar yaygındı ki, Petronius bizzat Satyricon'da bize korkunç bir koruma Molosser ve bir sürü laconic av köpeği ile donatılmış konak Trimalcione'yi sunuyor.