Mainadlar (Bakkhalar)
μαϊνάδες, Maenad
Dionysos etkisiyle kendinden geçen, coşup taşan ve Doğanın orgiastik ruhlarını temsil eden Mainadlar (Bakkhalar), Dionysos’u bebekken alarak besleyen nymphalardı. Kendilerine mistik bir delilik, çılgınlık ilham edilen bu dişilerin ruhları Dionysos’un kontrolü altındaydı. Çıplak ya da çıplaklarını örten ince tüllere bürünmüş olarak betimlenen Mainadlar, başlarında sarmaşık dallarından bir taç, ellerinde Dionysos’un da taşıdığı bir thyrsos ya da kantharos taşırlar, Çift borulu flüt ya da tef çalıp dans ederlerdi ve vahşi hayvanları denetim altına aldıklarına inanılırdı. Örneğin, panterlerin sırtına binmiş olarak dolaştıkları ya da kucaklarında kürt yavruları taşıdıkları görülürdü.
Dionysos (Baküs) ibadetiyle ilişkili kültist törenlerinde, Maenad’lar yüksek sesli müziğe çığlıklar içinde dans eden, ritüel boyunca gittikçe daha çok sarhoş olan ve birbirlerini daha büyük ve şiddetli esrikleşmelere teşvik eden ruh hallerine girerlerdi.. Amaç, Ruhlarının dünyevi bedenlerinden geçici olarak serbest bırakıldığı ve Baküs / Dionysos'la iletişim kurabildiği ve bir gün sonsuzlukta yaşayacakları bir deneyim, bir coşku durumuna ulaşmaktı.
Antik dünya'da ise kendini Mainad ve Dionysos rahibesi olarak konumlandıran kadınlar ki çoğu kez sadece inisiye olanların katılabildiği Dionysos adına yapılan bu törenlerde şarap içimi ve cinsel eylemler, korolar halinde dionysos'a şarkılar söylemek ve çiğ et yemek gibi eylemlerde bulunmaktaydı.
Mainad'lar sanatta, sarhoş bir tutuklamayla sarılmış düzensiz ve çılgınca dans eden kadınlar olarak tasvir edilmiştir, en bilinen örneği Euripides’in oyunu Bacchae (Bakkha'lar) ’dir. - Evren Ulusoy
Tablo: Bakkhalar'ın Dansı, 1849,
Marc Charles Gabriel Gleyre
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder