''Birkaç yüzyıl sonra İskenderiye'de bile, Adonis'in çifte aşk yaşamı, bu ya da öteki anlamıyla yorumlanabiliyordu. Ama gelen her yıl, yas ile sevincin, şenlik ile ağıtlaşmanın almaşmasıyla birlikte Adonis bayramlarının vaktini geri getirir. Tiyatromsu küçük ritüelde kadınlar Atina'da olduğu gibi başrolde görünürler, ancak açık, kozmopolit başka bir kenttedirler; baştan çıkarmanın da tarımın da aynı anlama gelir gibi görünmediği, benzeşik bir yer bile tutmadığı başka bir kentte. Meyveler ile hamur işlerinin ortasına konmuş bahçecikler istekleri bütünüyle yerine gelmiş sevgililerin belirgesine dönüşür, uzanmış Adonis aynı zamanda hem kımıltısızlığını üzüntüye sunmuş birisi, hem de haz şöleninin davetlisidir.'' - Yves Bonnefoy
''Ölen Adonis'' - Mezar Anıtı, (MÖ) 250-200, Vatikan Müzesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder